te-gir-mon

TEGIRMON 'gʻallani un qilib, sholini oqlab gu— RUch Qiln⁶ beradigan qurilma'. Soy boʻyida behisob daraxtlar orasiga koʻmilgan tegirmon guvul-lar edi (Abdulla Qaqqor). Bu ot qadimgi turkiy tilda ailan—' maʼnosini anglatgan tegir- feʼlidan (Devon,

go™ ^{taGIrMYA ne}Ch) ^-män Qoʻshimchasi bilan yasalgan (ЭСТЯ, 177; Devon, I, 350); oʻzbek tilida uchinchi bugʻindagi ä unlisi â unlisiga almashgan: tegir— + män = tegirmän > tegirmân.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Gʻallani, donni yanchib un qilish uchun moslangan, maxsus qismlardan iborat, suv, shamol, elektr energiyasi va sh.k. kuchi bilan ishlaydigan qurilma. ◆ Suv tegirmon. Shamol tegirmon. Tegirmon toshi. Tegirmonga don olib bormoq. n ◆ Soy boʻyida behisob daraxtlar orasiga koʻmilgan tegirmon guvu.iar edi. A. Qahhor, „Asror bobo“ . ◆ Irmoqlar anhorlarga qoʻshilib, tegirmon, objuvozlarni harakatga keltiradi. J. Ab-dullaxonov, „Oriyat“ .

2 Shunday qurilma joylashgan bino, joy. ◆ Menga qara, chopib tegirmonga borib kel! Ozgina bugʻdoyga un alishib kelasan. S. Siyoyev,