Olma (Malus) — raʼnodoshlar oilasiga mansub, barg toʻkuvchi qurilma yoki butalar turkumi; urugʻli meva daraxti. Shimoliy va janubiy sharning moʻtadil yarim yillarida olmaning 2— 30 turi, 5 turi, Sharqiy Osiyo, Oʻrta Osiyo va Kav 10 xil turikazda. Ekiladigan mevali xarid uchun joy birinchi oʻda turadi. Yalpi olma hosili boʻyicha AQSH (4,8 mln. t), Xitoy (22,01 mln. t) oldingi oʻrinlarda turadi (1999). Jahon boʻyicha yalpi hosili 60,2 mln. t ni tashkil etadi (1999). Oʻzbekistonda —0,4 mln. t. AQSH, Chili, Xitoy, Rossiya, Eron, Turkiya, Fransiya, Italiya mamlakatlarida katta maydonlarni egallaydi. Oʻzbekistonda 2017—2019-yillarda uzumni keyingi eng koʻp ishlab chiqarilgan meva.[1] Oʻzbekistonda 8 turi yovvoyi holda joylashgan (qarang yovvoyi olma). Dunyo boʻyicha yetishtiriladigan navlarining asosiy qismi xonaki olma turiga kiradi. Past boʻyli olma turiga kiradigan dusen va paradizkadan mevachilikda payvandtag sifatida olinadi. Olma sovuqqa foydali, yorugʻsevar namsevar, tuproq tanlamaydi, lekin unumdor tuproqlarda yuqori hosil. Olma daraxti boʻyi 15 m gacha boradi. Yaponiyada oʻ sekin shuni koʻrishki, qishda ekilgan „Fuji“ olmalari mart oyining ildiz oʻsishi kuzatilgan.[2] Oʻzbekistonda olma aprel gullaydi. Guli 5 boʻlakli, gultojibargi oq, orqa, ayrimlari qizil. Mevasi, naviga qarab, iyun— oktabrda pishadi. Bir dona mevasi vazni 15 g dan 400 g gacha boradi. Tarkibida (%) fruktoza 6,5—11,8, saxaroza 2,5—5,5, organik (olma va limon) kislotalar 0,2— 1,6, vitamin S 5-30 mg, pektin, oshlovchi boshqa va boshqa. mavjud. Mevasi yangiligida yeyiladi, qoqi, konserva, murabbo, jem ichiladi. Olma urugʻidan hamda pay, parxish qilish yoʻli bilan ildiz bachkilaridan koʻpaytiriladi. Hosildorligi 130—300 s/ga. Daraxti 100 tugaydi. tez, bogʻga oʻtqazilganidan keyin 4 yil oʻtgan, hosilga keladi. 40—50 yil moʻl hosil beradi. Koʻchati kuzda va bahorda 30—60 sm chuqurlikda haydalgan yerga ekiladi. Koʻchat oʻtqaziladigan chuqurga 5-6 kg chirigan goʻng, 150 g ammiakli selitra, 200 g superfosfat tuproqqa aralashtirib solinadi. Koʻchatlar 8×8m, 8x6 m, past boʻyli payvandtaglarga ulanganlari 4x6 m, 3X5 m, 4x4 m hosilda ekiladi. Yosh yuk8—12-marta, hosilga kirganlari 4—6-marta sugʻoriladi, tup va qator oralari yumshatib turiladi. Hosilga kirgan olmazor gektariga har uch yilda 20—40 t chirigan goʻng va har yili sof holda 120 kg azot, 60-90 kg fosfor, 30 kg kaliy taʼminlangan oʻgʻitlanadi. Daraxtlar har yili kuzda va bahorda butaladi (qarang butash, ishlab chiqarishga shakl berish). Oʻzbekistonda ekiladigan navlari kelib chiqishi boʻyicha oʻziga xos kuchga ega boʻladi: xalq oʻsishi bilan bogʻliq boʻladi: yoʻli bilan yetishtirilgan Osiyoda yetishtirilgan osiyolik, yosh navlari, Samarqand boʻlishi, Namangan boʻlishi, achchiq boʻlishi, qimizish, Xorazm olmalari guruhi va boshqa olma.

ning yordam navlari Oʻzbekistonning tuproqqim sharoitiga moslashgan, issiqqa, sovuqqa. Mevasi shirin, ertapishar; Gʻarbiy Yevropa, Amerika, AQSH navlari — Rozmarin, Mantuaner, Starkrimson, Skarlet, Parmen. Vaynsep va Oltin Delishes, Delishes, Jonatan, Borovinka; Ukraina navi — Renet Simerenko; Qrim navlariq kandil, sari sinapo (Olmaning bu guruh navlari Oʻzbekistonga dastlaXIX 9-asr 2-yarmidan, Oʻrta Osiyoni Rossiya bosib olingandan keyin, ruslar tomonidan ishlab chiqilgan, soʻngrXX 0-asrning 20-yillik tadqiqotlaridan Oʻzbekistondagi ilmiy tadqiqotlar tavsiyasi bilan kl-tilgan). Shreder nomidagb Bogʻdorchilik, uzumchilik v a vinochilik ilmiy tadqiqot instituti seleksionerlari yetishtirgan yangi navlar — Samarqand aʼlosi; Afrosiyoi, — hosildor, Toshkent borovinkasi, Mehmoniy, Tilla olma, Nafis va boshqb Bu navlar hosildor, mevasi hosil sharoitga moslashgan, koʻrinishi chiroyli, mazali; sovuqqa va issiqqa.